Merhaba sevgili dostum.
Uzun bir aradan sonra yine bir Sevgi kıraathanesi köşemizde daha birlikteyiz. Bu köşemizi eski okuyucularımız bilir. Bilmeyen siz yeni dostlarımız için biraz anlatalım isterseniz.
Kıraathane nedir? Sevgi kıraathanesi neresidir? Gelin hep birlikte bakalım.
Aslında kıraathane, kitap, gazete ve dergi okumak için toplanılan ve çay, kahve içilen temiz yer demektir. Günümüzde ise kahve olarak bilinir. Fakat biz ilk ve eski anlamını esas alarak bu köşemizi tanıdığımız, tanımadığımız, uzak, yakın mesafenin önemini yitirdiği tüm yurdum insanının iyi ve güzele dair ne varsa konuştuğu bir köşe olarak değerlendiyoruz. Fiilen gidilebilen fiziki bir mekan olmasa da gönüllerimizin bir arada olduğu bir dost meclisi diyebiliriz. Bu nedenle bu köşemize sevgi kıraathanesi diyoruz.
Sevgi kıraathanesine gelen tüm dostlarımız bu köşeye geldiğinde hayatında maddi-manevi, olumsuz, kötü diye nitelendirdiği ne varsa hepsini bu kapının ardına bırakıp buradan içeri girer. Bir süreliğine de olsa sadece anı yaşar..
Sevgi kıraathanesi köşesini, siz kıymetli dostlarımızın iyi ve güzeli dinleyip, iyi ve güzeli konuşabileceği çayını, kahvesini yudumlarken dinlenebileceği, huzurlu zaman geçirebileceği bir yer, bir zaman dilimi olarak görüyoruz. Soyut, fiziki izahtan uzak ancak bütün soyutluğuna rağmen sevgiden örülmüş duvarlarıyla somutlaşan bir mekandır burası..
Bazen başınızı alıp gitmek itersiniz. Ama alıp gittiğiniz o başınızla nereye gideceğinizi, tüm seslerin sustuğu, sessizlik de dahi sevginin, huzurun anlatıldığı bir yer bulamazsınız. İşte böyle zamanlar için herkesin gidebileceği bir köşesi omalı. Sevgi kıraathanesi olmalı. Bu dışarıda bir mekan olabilir, evinin bir köşesi yada blogda ki bu köşe olabilir. Yada bizim bilmediğimiz her hangi bir yer. Ama olmalı böyle bir yer..
Hiç kimsenin bilmediği iç dünyamızda, kendimizi yaşayabileceğimiz saklı bir odamız olmalı bir yerlerde.. Burada sana eşlik eden sevgi, huzur, çay, kahve, kitap dışında başka bir şey olmamalı. Ya da kendinizi neyle iyi hissediyorsanız o..
İnsan kendi için çaba sarfetmeli. Tıpkı diğerlerine sarfettiği gibi. Bir misafiri önemsediği gibi önemsemeli kendini.. En iyiyi yemeli, en iyi yi kullanmalı.. Bir misafirsin sende kendi bedenine, bu sonlu alemde.
Sonlu olan hayatı kendine bir çilehane değil, sefahaneye çevirmelisin. Herkes kadar sen de misafirsin. Konup geçeceğin bu dünya hayatında ev sahibi gibi kendini görüp, “ben iyi ağırlanmasam da olur” diyemezsin. Sen de herkes kadar iyi ağırlanmalı, iyi yaşamalısın. Sen de herkes kadar özelsin.
İşte sevgili dostum bu nedenle bugünden tezi yok sen de kendine bir sevgi kıraathanesi edin. Huzur bulduğun bir limanın olsun. Bu bir yer olabilceği gibi şefkat görebileceğin, huzur bulabileceğin bir gönül de olabilir.
Kendini yaşamayı sakın ihmal etme!
nemozyy